Εγώ αυτό το κορίτσι το στηρίζω και το αγαπώ σε πείσμα των -ομολογουμένως- πολλών αρνητικών κριτικών που δέχεται από τη στιγμή που πρωτοεμφανίστηκε στο μουσικό στερέωμα. Εντάξει, αναγνωρίζω το γεγονός ότι οι live εμφανίσεις της δεν είναι και οι καλύτερες. Σίγουρα η σκηνική της παρουσία θέλει δουλειά και σίγουρα οι ερμηνείες της δεν είναι αψεγάδιαστες. Όπως όμως και η ίδια έχει δηλώσει το ζωντανό δεν ήτανε ποτέ το φόρτε της και αμφιβάλλει αν θα γίνει κάποια στιγμή. Συγκεκριμένα έχει πει "I'm a writer first and a singer second" υπογραμμίζοντας έτσι και τις προταιρεότητες της. Τα τραγούδια της μοιάζουν με ημερολόγιο της ζωής της όπου κυρίαρχη θέση, όπως και στη ζωή των περισσότερων κοριτσιών, κατέχει ένα αγόρι. Ο καθένας μπορεί να ταυτιστεί με μερικούς στίχους της και όποιος πει το αντίθετο ψεύδεται ασυστόλως. Αυτό σας το υπογράφω. Εγώ προσωπικά θεωρώ το album της Lana ένα από τα καλύτερα της χρονιάς και κάθε φορά που το ακούω βρίσκω και διαφορετικό τραγούδι να με αντιπροσωπεύει και, ως εκ τούτου, να μου κολλάει στο μυαλό. Πάντως και μόνο το γεγονός ότι η κοπέλα αυτή έχει καταφέρει να δημιουργήσει τόσους εχθρούς από τη γέννηση της καλλιτεχνικής της περσόνας (γιατί το πραγματικό της όνομα είναι Lizzy Grant) σημαίνει ότι κάτι κάνει σωστά. I'm with team Lana λοιπόν.
Love you more than those bitches before
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου